İnsanlar ve karıncaların ortak noktası ne olabilir? Bu açıdan bakarsanız, hayır. İnsan “homo sapiens” yani zeki bir varlıktır. Başlangıçta karıncaların aklından bahsetmek bile mümkün değil. Her neyse, hayal gücümüzde. Peki boyut farkı? Yanlışlıkla karıncaların üzerine basabiliriz. Ancak karıncaların yaşamı dikkatlice incelendiğinde, insanların sosyal yaşamları ile bu böcekler arasında çarpıcı bir benzerlik olduğu fikrine varılır.
Karıncalar doğumdan ölüme kadar karşılıklı bir sosyal ilişkiler sistemi içinde yaşarlar, her biri görevini çok iyi bilir ve yerine getirir. Ne, bu kültür değil mi?
Yeni doğan karıncalara özel bakım evlerinde – “bahçelerde” bakılır. Bebekleri düzenli olarak karınca yuvasından temiz havaya çıkaran nitelikli “eğitimcilerin” gözetimi altındadırlar.
Hasta karıncalara, mesleğinin ustası “doktorlar” bakar. Günlük tıbbi muayeneler yapıyorlar ve gerektiğinde hastaları izole ediyorlar, hatta topal bacakları kesmek gibi cerrahi operasyonlar bile yapıyorlar.
“Çiftçi” karıncalar Güney Amerika’da yaşar. Toprak getirirler, ağaçların diplerindeki çukurları doldururlar ve bu “tarlalara” çeşitli mahsullerin tohumlarını ekerler. Bazı karınca türleri yuvalarının etrafına ekinler ekerler. Karınca topluluğunun her üyesi hasada katılır. Besin yerine tohumu, yapı malzemesi olarak da samanı kullanırlar.
Orta Amerika’da yaşayan orakçı karıncalar yuvalarından höyüklerine kadar ritüel bir yol çizerler. Bu tür yolların uzunluğu 1,5 kilometreye ulaşabilir. Mabo’da bu yol kapanırsa karınca inşaatçılar işi bırakıp beklerler. Bir süre sonra “polis” karıncalar buraya gelir ve düzeni sağlar. Bu sinyalin karınca yuvasına nasıl ulaştığı bizim için bilinmiyor. Telepatinin olmasına şaşmamalı.
Karıncaların bu dünyadan öbür dünyaya gidişi, insanların yaptığı ritüellere benzer. “Tahtakashiler”, ölü karıncayı yuvanın dışında bulunan mezarlığa taşır ve “burrowers”, cesedi 2-2,5 santimetre derinliğinde bir tabutun içine yerleştirir.
Peki karıncaların yaşamını bu kadar karmaşık ve çok yönlü başka ne kontrol edebilir? Bilim adamlarına göre bu doğuştan gelen içgüdü, karıncalarda oldukça gelişmiştir.
