Dünyayı gezmek ve ülkeyi gezmek için uçaklar ve hızlı trenler uygun ulaşım araçlarıdır . Ancak uzak bir yere hava veya demiryolu ile gitmenin gerekli olmadığına inanan ve bunu pratikte kanıtlayan Konstantin Bushayev, kişisel arabasıyla ( Kobalt ) Taşkent’ten İsviçre’ye gitti . “Daryo”, dünya standartlarında bir turistin, iklim ekipmanı ustası (fanlar, klimalar, ısıtıcılar), arabasıyla Avrupa şehirlerini dolaşan bir gezginin alışılmadık yolculuğunu anlatıyor.
Konstantin Bushayev Taşkent’te doğdu. 33 yaşında. O evli ve iki çocuğu var. Ekstrem sporları ve dünyayı arabayla gezmeyi seviyor.
Bushaev, YouTube’da bir seyahat videosu blogu işletiyor.
Her şey tek bir arzuyla başladı
“Avrupa turnesi için hazırlıklar uzun zaman önce, dört yıl önce başladı. Alpleri görmek ve orada snowboard yapmak gibi bir hayalim vardı. Dileğimin gerçekleşeceğini hiç düşünmemiştim. Moskova’da gerekli işlerimi bitirdiğimde “Artık seyahate çıkabilirim” diye düşündüm.
Belki de arabayla uzun bir yolculuğa çıkma fikri, doğam gereği aşırılıkları sevdiğim için ortaya çıktı. Ama Avrupa çok uzakta. Oraya arabayla gitmek kolay değil ve araba ile ilgili herhangi bir sorun yaşamamak için yeni bir araba satın almak daha iyidir. Ama bu bile imkansız görünüyordu.
Yolum açıldı ve yeni bir araba aldım. İmkansız gibi görünen şeylerin gerçekleşeceğine inanıyorum. Avrupa’yı gezme planımızı duyan ve bize eşlik etmek isteyen çok kişi oldu ama sonunda beni sadece kocam destekledi. Yani her şey basit bir snowboard fantezisiyle başladı.”
Büyükelçilikte kuyruklar ve uzun zamandır beklenen gün
“Eylül 2016. Planladığım gezi için iki ayım kaldı. İtalya ve Almanya büyükelçiliklerindeki çevrimiçi kuyruklar da önümüzdeki bir buçuk ay boyunca dolu. Vizeye kaydolduktan sonra yurt dışına gidenler için sigorta, döviz varlığına dair banka ekstresi, fotoğraf, mahalleden referans vb. gibi çeşitli belgelerin bir kopyasını hazırlamaya başladım. Büyükelçilikte sıra bize gelince belgeleri alıp eşimle görüşmeye gittik. Birçok soruya cevap verdikten sonra belgelerimiz kabul edildi.
Hazırlıklar tüm hızıyla devam ediyor. Özbekistan’daki Alman büyükelçiliğinin cevabını bekliyoruz ama son güne kadar bize olumlu mu olumsuz mu cevap vereceğini bilmiyorduk. Bu nedenle ek önlemler düşündüm. Bana vize vermezlerse Moskova’ya oradan da Kemerovsk Oblast’a gidip Sheregesh kayak merkezinde snowboard yapmayı planlıyorum. Büyükelçiliğin cevabını beklerken önce arabanın yağını değiştirdim. Her ihtimale karşı her şeyi, tekerlekleri, kış lastiklerini kontrol ettim, ayarladım ve hazırladım.
Böylece valizlerimizi topladık. Ertesi gün Özbekistan’daki İtalyan büyükelçiliğinden bir cevap almamız gerekiyordu. Sıramı bekliyorum, benim gibiler beş dakikadan kısa sürede çıkıyor. Ama nedense herkes gitti ve kimse aramadığı için ben yalnız kaldım.
Sonunda öğrendim. Yanılmıyorsam büyükelçinin kabulüne bizzat kabul edilmişti. Sorular soruldu. Kararımın ciddiyetini kanıtladım ve vize almayı başardım. Elimde izin belgesi ile eşimi sevinçten aradım ve yarının uzun zamandır beklenen gün olduğunu – Avrupa gezisine çıkacağımızı söyledim.
“Araba ile seyahat için hangi belgelerin gerekli olduğu hiçbir yerde yazmıyor”
Yurtdışına uçakla gidecekseniz ne tür bir belgeye ihtiyacınız olduğunu bilmek sorun değil. Ancak bir araba yolculuğu için neye ihtiyacınız olduğuna dair kesin bir cevap yok. Bu konuda bilgi almak için sitelere baktım. Baroda adeta uçaktan istenen belgeler hakkında bilgi verildi. Büyükelçilikleri bu soru ile aradığımda bana internetten bilgi bulmamı söylediler ya da internetten bilgiyi kendileri okudular.
Mantığa güvenerek uluslararası bir ehliyet hazırladım, “texpasport” noterden Rusça ve İngilizce’ye tercüme ettirdim ve rotamı onayladım. Nereye gideceğimi kağıda çizdim ve internetten otel rezervasyonu yaptım.
Özbekistan’dan Kobalt’ta Alplere…
“Sabah erkenden Taşkent’ten ayrıldık. Akşam Karakalpakstan’a girdik ve geceyi Nukus’taki akrabalarımızın evinde geçirdik. Ertesi sabah Özbekistan sınırından ayrılarak Kazakistan’a girdik. Oradan Rusya’ya gittik. Moskova’da işim olduğu için burada dört gün kaldım, işimi bitirdim ve Kızıl Meydan’ı dolaştım. Sonra Belarus’a gittik. Böylece seyahat haritamızdaki ülke sıralaması Özbekistan, Kazakistan, Rusya, Beyaz Rusya, Polonya, Almanya, Avusturya, İtalya ve İsviçre oldu. İtalya, Avusturya, Çek Cumhuriyeti, Polonya, Beyaz Rusya, Rusya, Kazakistan üzerinden döndük.
Aslında uzun yolculuk deneyimim yoktu, Karşı şehrine sadece 450 kilometreyi bir oturuşta kat etmiştim.
Ağırlıklı olarak internet haritaları üzerinden hareket ettik. Yolları bilmediğim için tamamen yabancıydım. Bazı ülkelerde iki ülkeyi ayıran sınır kapıları yoktu. Örneğin, Avrupa Birliği’nde sınır yoktur. Almanya’ya sadece gezgin aracılığıyla girdiğimizi biliyordum.
Belarus’ta fazla kalmadık ve Polonya’ya ulaştık. Şehri dolaştık ve akşam yemeğinde bize aşina olmayan bazı yiyecekler denedik. Zaten bizimkine doyamıyorsanız…
Sabah Berlin’e hareket ettik. Öğlen saatlerinde başkente ulaştık, valizlerimizi otele yerleştirdik ve manzaraları görmeye aşık olduk. Berlin’de çok sayıda tarihi, görkemli, akıllara durgunluk veren bina var. Onları kenardan izledik. Alman mutfaklarına girdik. Geç olmadan Almanya’nın diğer şehirlerini de görmeye karar verdik. Nürnberg ve Münih güzellikleriyle bizi şaşırttı.
Avusturya’ya doğru geliyoruz. Sınır noktası yoktur. Orada harçlık için yemek yedik ve fazla kalmadık.
İtalya’ya gitmek için yola çıktık. Venedik’e vardık. Teknede yüzdük ve mağazaları gezdik. Bir gece uyuduk ve ertesi gün ülkenin kuzeybatısındaki Chervinya dağ beldesine gittik. Otele yerleştikten sonra artık snowboard yapma zamanının geldiğini hissettim. İlk defa beni alan “kulübeye” oturdum. Yukarı çıktıkça, bulutlar gittikçe alçalıyor gibiydi.
Birkaç geçişten sonra en yüksek zirveye ulaştık – yaklaşık 3800 metre. Dağa tırmandıktan sonra gözlerimin önünde İsviçre ve İtalya’nın sınırları belirdi. Teleferiğin en yüksek noktası olan 4000 metreye tırmandıktan sonra nihayet hayalim olan Alplerde snowboard yapmaya ulaştım.
Avrupa paralı yollarında araç kullanmak bir zorunluluktur
Avrupa’nın yolları düz ve bazılarını sürmek için para ödüyorsunuz. Yolda tünel varsa fiyatları daha da artacaktır. Beyaz Rusya’daki ücretli yollar, geçiş ücretini ödemek için özel bir kompakt elektronik cihaz olan bir transponderin satın alınmasını gerektirir. Aksi takdirde büyük bir para cezası verilebilir ve araca el konulabilir.
Yollarda en önemli şey, sürücünün arabayı nasıl kontrol ettiğidir. Avrupa’da herkes trafik kurallarına uyar. Seyahatim sırasında herhangi bir ihlalciyle karşılaşmadım. Ben bile çok dikkatliydim. Kazakistan, Rusya, Beyaz Rusya ve Avrupa Birliği gibi yabancı ülkelerde araç kullanmak için ayrı sigorta gereklidir.
Bilgi için: Paralı yollar, sürücüler için belirli bir ücretin alındığı otoyollardır. Bu ücret yol bakım ve onarım masraflarını karşılamak için kullanılmaktadır. Otoyolların, köprülerin ve tünellerin kullanımı için genellikle geçiş ücretleri alınır. Günümüzde bu sadece karayolu taşımacılığı için geçerlidir ve geçiş ücreti miktarı aracın sınıfına, ağırlığına veya dingil sayısına göre değişir; büyük ve hacimli mallar için oranlar genellikle binek arabalardan daha yüksektir.
Sadece Özbekistan’da yakıt ikmali ile ilgili sorun yaşadım. Semerkand’dan Kungirot’a kadar olan mesafede çalışan tek bir benzin istasyonu bulunamadı. O zaman bile yakıtın Taşkent’ten teslim edilmesi gerekiyordu.
Avrupa’da araba yıkama hala unutulmaz. Arabayı oto yıkamaya götürüyorum ama çalışan yok. Sonra kendi kendine hizmet olduğunu öğrendim. Makineye bozuk para koyduğumda, yıkamak için gerekli tüm eşyaları çıkardı. Ellerimi soğuk suyla vurmadan yıkadık. Burada birçok hizmetin otomatikleştirilmesi gerçekten hoşuma gitti. Otopark ödemesini de makine üzerinden hızlı ve kolay bir şekilde yaptık.
Masallardaki gibi eşsiz…
Berlin, Venedik, Münih gibi büyük Avrupa şehirlerini görmek benim hayalimdi. Gerçekten de bu ülkeler çok güzel ve eşsizdir. Gezinin en unutulmaz olayı, Venedik’teki Büyük Kanal boyunca yaptığımız gondol gezisiydi. Bir peri masalı gibi.
Tüm şehri tekneyle gezmenin biraz pahalı olduğu doğru ama buna değer. Yine tekneyi kullanan İtalyan, ben ve eşim için İtalyanca şarkılar söyledi. Bu çok pahalı.
İtalya, şehir içi tekneleri ve pizzası olmayan İtalya değildir.
Berlin’de metroya bindik. Turnike yok. İnsanlar bilet almadan içeri giriyor. Metro kirli, raylara şişe bile attılar. Nereden bilet alacağımı sorduğumda almadan gidebileceğimi ama kontrol ettiğimde büyük bir ceza olduğunu söylediler. Kimin ne zaman kontrol edeceğini kimse bilmiyordu.
Genelde gittiğimiz yerlerde 2-3 gün kalıp tarihlerini inceledik. Ancak bize tuhaf ve ilginç geldiği için Berlin’de bir gün daha kalmaya karar verdik.
Çabasız yolculuk, yürüyüş bile değildir
Sık sık bilinmeyene doğru ilerliyor ve yol boyunca her şeyi öğreniyorduk. Mesela Rusya’dan sonra bizi neyin beklediğini bilmiyordum. Almanya ve İtalya’da kayıt olduktan sonra rezerve ettiğimiz otelin adresini bulamayınca birkaç kez arabada gecelemek zorunda kaldık.
Ayrıca Belarus gümrük yetkilileri bize yanlış yön verdiği için gerçek kontrol noktasını bulmak için fazladan 600 kilometre harcadık. Yolculuk olaysızsa, sıkıcı olacaktır. Her zorluğun hoş bir sınav olarak görülmesi gerektiğini düşünüyorum.
Avrupa seyahatimde 16.000 kilometre yol kat ettik. 1184 litre yakıt harcadım, 32 gün ülke gezdim, iki kişi için 4 bin dolar harcadım. Uçağı seçtiğimde 6 gün boyunca kişi başı 2 bin dolar harcamak zorunda kaldım.
Bu ülkelerin kültürleri hakkında bir kitap yazmaya değer.
Seyahatlerim sırasında şehirlerin tarihi ile tanıştım. Garip harikalar gördüm. Seyahat etmek bana insanlarla nasıl başa çıkacağımı öğretti. Aynı şehrin farklı bölgeleri farklı kültürlere ve güzel manzaralara sahiptir. O ülkelerin kültürlerinden uzun uzun bahsetmek, gerekirse kitap yazmak da mümkün. Ama ben bir gerçeğe inandım: Bizim insanımız hâlâ nazik, cömert, sıcakkanlı ve çalışkan…
Otomobil turizmi sadece hayal gücünüzle sınırlı bir kavramdır, ancak gerçekte çok geniş bir kavramdır. Seyahat, bir kişiyi hem zihinsel hem de fiziksel olarak eğitir. Seyahatin kendisi ayrı bir dünyadır.
Uzun bir mesafeye, yani Malezya’ya gitmeyi, farklı ülkelerden alışılmadık ve ilginç rotalar oluşturmayı planlıyorum. Bu yüzden şimdi hareket halindeyim. Hedeflerimin ve hayallerimin bir gün gerçekleşeceğine her zaman inanırım.
