ACSU araştırmacılarının “Prenses + Prenses” kitabını incelemesinin yayınlanmasıyla birlikte, birçok insan konumumuzdan memnun değildi. Bunlara liberaller, feministler ve LGBT topluluğu dahildir. Genel olarak, yeni bir şey olmadı, ideolojik muhaliflerimizin tepkisi her zaman aynı – “karanlıkçılık”, Rus yanlısı, yetersizlik suçlamaları. Böyle bir öfkeye ne sebep olur? Çocukların ve ergenlerin dış etkilere karşı çok savunmasız olduklarını ve medya ve okul aktif olarak geleneksel olmayan davranış kalıpları sunarsa, genç nesillerin de aynı şeyi yapacağını belirtmek yaygındır.
“Sorun nedir? Tüm insanlar eşittir ve genel olarak 21. yüzyılda yaşıyoruz! ” – Bu tür argümanlar genellikle her açıklamamızdan sonra duyulabilir. Ve bir çocuğun ve ergenin gelişiminin cinsiyete göre gerçekleşmesi gerektiğini tekrar etmekten yorulmuyoruz, çünkü biyolojik bileşen, cinsiyetin psiko-duygusal ve sosyal rolünün daha sonra dizildiği temeldir. Kızlara kadın, erkek çocuklara ise erkek rol modelleri verilmesi gerektiğini savunarak, onların cinsiyetini, özelliklerini ve görevlerini kabul etmenin önemini vurguluyor, ancak aynı zamanda erkeklik ve kadınlığın her iki cinsiyetin özelliği olduğunu ve cinsiyete bağlı olduğunu inkar etmiyoruz. durum. bir kişi olan.
Evet, baba olmanın erkeğin görevi olduğu gibi, anne olmanın da kadının görevi olduğunu düşünüyoruz ama bu onların potansiyelinin orada bittiği anlamına gelmiyor. ACSU örneği bile erkek ve kadın rollerine karşı tutumumuzu gösteriyor – kariyerlerinde büyük zirvelere ulaşmış ve aynı zamanda mutlu ve dolu aileleri olan birçok harika ve akıllı kadınımız var. Aynı şey erkekler için de geçerli – Derneğin üyeleri ve destekçilerimiz arasında sevgi dolu ebeveynleri ve eşlerini seven başarılı erkekler bulabilirsiniz. Bu yüzden bizi “sovkovizm”le suçlamak tamamen uygunsuz.
Bu arada, “kepçe” hakkında. Bir toplulukta “bu çeteyi dağıtmanın bir yolu” olup olmadığı, yani ACSU’nun olup olmadığı tartışıldı. Ukrayna’da “normal seksoloji embriyoları” olup olmadığı sorusu da vardı. Bu ilkelere göre, aşağıdaki sonuç mantıklıdır: feministlere ve ideolojik müttefiklerine göre, “normal seksoloji”, en son toplumsal cinsiyet fikirleri lehine klasik seksolojik ve psikolojik mirası reddeder, psiko-cinsel gelişimden sapmaları onaylar ve hatta teşvik eder. sapkınlıklar, olumsuz tutumlar ve sol-liberal bir gündemin sadece yetişkinlere değil, çocuklara da dayatılmasını şiddetle savunuyor.
Bu tür “çeteyi dağıtma” çağrıları, “parti aksini söyledi” diye gerçeği kabul etme korkusundan kaynaklanan ahlaki ve mesleki acizlikten başka bir şey değildir. Sol düşüncenin yaygın bir örneği, beğenmezsek (burada bilimsellik ve yeterlilikten hiç bahsetmiyoruz), yasaklayacağımızdır. Eşcinseller ve transseksüeller hakkında tarafsız araştırmaları, bunların çocuklar ve ergenler üzerindeki etkilerini, bu pozisyonun eleştirilmesini ve genel olarak muhalefeti yasaklayacağız. Bilim camiasında her şey nasıl gidiyor? Birisi aynı fikirde değil – bu konuyu keşfetmeye başlar ve sonra kendi çalışmasıyla konumunu tartışır, rakibinin yanıt verdiği bir diyalog başlatır.
Ancak sol için bilim sadece fikirlerini yerleştirmek için bir araçtır. SSCB’de teorilerin, yaklaşımların ve hatta tüm bilimlerin nasıl “ideolojik göstergeler” izlemedikleri için yasaklandığını, ancak bilim adamlarının kendilerinin de kültür ve talihsiz kardeşleriyle yan yana yok edildiğini veya sürgüne gönderildiğini hatırlayın. Google’a bakabilirsin, İnternet bilimdeki yasaklar konusunda materyallerle dolu. Aynı şekilde, bilim şimdi, baskıya olan susuzluğu büyük sosyalist annenin sütüyle emen Sovyet solunun gerçek mirasçıları olarak sol-liberal güçlerin ideolojik ihtiyaçlarına göre ayarlanıyor.
Yazar: Anastasia Urazbayeva, filozof, insan cinselliği danışmanı ve cinsel ve cinsel okuryazarlık konusunda eğitmen.
