Bir baba, hem kendisi hem de çocuğu için pozitif bir bağlanma deneyimi geliştirmek için neler yapabilir? Bir baba samimi tavsiyelerini paylaşıyor.
Bundan 15 ay önce bir doğum servisinde oturmuş kızımızın belirsiz bakışlarını seyrediyordum. Eşim alt katta ameliyathanede dikişlerinin atılmasını bekliyordu. Buna rağmen koşulların farklı olmasını diledim, kızımın dünyayla ilk insan teması olmak bana bir ayrıcalık gibi görünüyordu. İşte yeni babalara bebek bağlanma tavsiyeleri…
Ayak parmakları tıpkı benimkilerin küçük versiyonuydu. Burnuyla üst dudağın ortasındaki . çukur benimkiyle birebir tutuyordu. Hafifçe ağlamaya başladı; onu biraz salladım ve kulağına fısıldadım ve aniden ağlamayı kesti. Bir buçuk yaşına geldiğinde artık yeni babanın korkularını dindirmeyi tam olarak biliyordu. Kendimi tamamen kaptırmıştım.
Kısa bir süre önce bir başka bebek, oğlumuz için yeniden doktorun yeşil masasını ziyarete gittik. Bu sefer eşim bebeğimizin tenine benimle birlikte dokunmak istedi fakat doğum uzmanımız oğlumuzun öncelikle birkaç saat yeni doğmuş bebek gözetleme ünitesinde kalması gerektiğine karar verdi. Oğlumuzun solunumu dengelenir dengelenmez ve eşimin ağrısının geçmesini beklerken hemşirelerden biri oğlumu kucağıma verdi ve parmağımı onun ağzına götürdü, böylece oğlum en sonunda kendisiyle ilişkili birinin parmağını emmeye başlamıştı.
Bu hikayeyi anlatıyorum çünkü bana kalırsa babaların yeni doğmuş bebekleriyle bağ kurması hakkında önemli detayları açıklıyor. Öncelikle yeni doğmuşlarla ebeveynleri arasında ilk bağlanma şans muhalif koşullara rağmen gerçekleşebilir, ikinci olarak, bağlanma çok karmaşık bir olgu değil. Aslında birçok babanın çocuklarıyla ilişki kurabilmek adına çok çaba harcaması da gerekmiyor.
BAĞLANMAK NEDEN YENİ BABALAR İÇİN ZORDUR?
Babaların, çocuklarıyla doğrudan ilişki kurma esnasında ilişki kurmak için tasarlanmış objelerin kullanımı sebebiyle dikkatleri dağılabilir.
Benzer şekilde ben de kızıma kitapları ve yap-bozları için yardım ederken sonunda kendi kendime oynadığımı ve onun etrafta başka şeyleri araştırdığını fark ettim. Veya onu kucağımda taşırken pinekliyor veya hayal görüyordum ki sütünü bitirdiğini ve geri kalanı da kanepenin üzerine fışkırttığını fark edemedim.
Eminim tüm erkeklerin dikkati benim kadar çok ve çabuk dağılmıyordur, fakat çoğunluğu konu bir bebeğin bakımına geldiğinde aynı mücadeleyle karşılaşıyorlar. Şu ortak senaryoyu hepimiz biliriz: baba bezini değiştirmek için bebeği kucağına alır ve bebek ağlamaya başladığında anne içeri girer ve “Bırak ben halledeyim.’ der. Erkeklerin ihtiyacı olan ise, çocukla ilgilenmeye başladıklarında kimsenin işi üzerine almamasıdır. Aslında araştırmalar ebeveynliğin doğuştan gelen kabiliyetlerden çok öğrenilen bir davranış biçimi olduğunu ortaya koyuyor, bu da anne ve babaların her ikisinin de ebeveyn olmayı öğrenmesi gerektiği anlamına geliyor ve anneler tipik olarak daha fazla pratik yapma şansına sahiptir. Bu yazıda erkeklerin babalık yanlarını geliştirmeleri ve bağ kurmayı başarabilmeleri için kullanabilecekleri bazı giriş seviyesi adımları bulacaksınız.
FİZİKSEL TEMAS: ANAHTAR BİLEŞEN
Bebeklerle, özellikle yeni doğmuş olanlarla bağ kurma ağırlıklı olarak fiziksel iletişim yoluyla gerçekleşir. Dokunma ve koklama duyuları ile. Bebeğinizi sizi tanımasına izin verin:
– Onu yıkayın ve ona masaj yapın
– Bebeğinizi geğirtin
– Sesli olarak okuyun veya şarkı söyleyin. Bebeğinizin sizin kelimelerinizi anlamasa da, sizi tanır ve sesinizle rahatlar.
– Bebeğinizi günlük dinlenme seansınıza dahil edin. Örneğin bir bebek babasının bir şeyler okumasını muhteşem bulabilir. Bu spor sayfası veya ekonomi sayfası olabilir. Veya sizinle gece veya gündüz yürüyüşlerinden de büyük keyif alabilir.
Bu pratik görevlerin yanı sıra işimi kolaylaştıran bir bağlanma tekniği buldum: burnumla sokulmak. Sabah sütünü içtiği sırada kızımı kucaklarken veya oğlumun gazını çıkarırken, dudaklarımı, burnumu ve çenemi onların kafası üzerine nazikçe dokundurarak gezdiriyorum. Bebeklerin teni ve kokusuna benzer başka hiçbir şey yoktur (bizi kendilerine bağlamak için kullandıkları iki yol işte bunlar), ve bu hareket onları da yatıştırıyor. Bağ kurmanın neye benzediğini düşündüğümde, kendimi şafak sökmeden önce bir ya da iki saat kadar kanepenin üzerinde oturmuş gözlerimi kapamış ve oğlumu uyutmaya çalışırken görüyorum. Bu görüntü ayrıca bana bağ kurmanın neye benzediğini açıklıyor: siz ve çocuğunuz arasında ki en sıcak duygunun merkezinde mücadele sonrası huzurlu bir bitkinlik. Kendinize bu fiziksel sıcaklığı hissetme hediyesini verin ve bu duygu içinizi sarsın, ve ardından yaşamınızdaki herkes ve her şey birkaç dakikalığına geri planda kalsın.
Elbette dokunma bağ kurmanın tek yolu değil. Yeni doğmuş bebekler ayrıca seslere de tepki verirler. Herhangi bir diyalog kurmak, (Bu hatta saçma ve tekrar edilen kelime bile olabilir) eşimin beni teşvik ettiği bir şeydi. Amaç kızımızın dil gelişimini ilerletmekti fakat pratik ayrıca benim ebeveynlik gelişimim için de çok yardımcıydı. Özellikle bir projeye dalmış olduğumda, kızımla konuşmak onun ihtiyaçlarına uyum sağlamama yardımcı oluyordu ve elbette potansiyel tehlikelerin farkına varmama.
RUTİNLER VE RİTÜELLER
Bağ kurma şansını arttırmanın bir başka önemli yolu da aile rutinleri oluşturmaktır, iki ebeveynli aileler için bu hangi vakitlerde çocukla kimin ilgileneceğini belirlemek anlamına gelir. Örneğin, ben ve eşim her ikimiz de akşam saat 5 ile 8 arasında ki zamanı çocukları beslemek ve uyutmak için harcıyoruz. Ardından akşam saat 8’den gece yarısına dek ben görev başındayım;
Eşim gece yarısı görevi devralır ve sabah 4’e kadar çocuklarla o ilgilenir, ve sabah A’ten 7 buçuğa kadar tekrar benim görev vaktim başlar. Önceden çocukların beslenmesi konusunu halledeceğimi bildiğimden eşimle tartışmamıza gerek kalmıyor ve sonuç olarak hayal kırıklığı ve gücenme yaşamadığımız gibi çocuklarla vakit geçirirken bitkin kalmıyoruz.
Besleme görevleri ayrıca bağ kurma anlarından biridir çünkü birer ritüel haline geliyorlar. Kızım her gün aynı saatte aynı tip sütünü aynı miktarda içerken onu aynı kanepede aynı şekilde kucaklıyorum ve bu tekrar ikimizi de sıkıntıdan öldürmüyor aksine sadece beslenmenin çok ötesinde çok önemli bir deneyim yaşatıyor. Aslına bakarsanız (hemen) her sabah bu rutini iple çekiyorum.
İŞE YARAYAN BİRŞEYLER BULMAK
Burunla dokunma ve rutinler ben ve çocuklarım için işe yaradıysa da, her baba ve her çocuk birbirinden farklıdır ve bu konuda siz babalara verebileceğim en iyi tavsiye neyin işe yaradığını ancak deneyerek ve hatta hata yaparak öğrenebileceğinizdir. Biyolojik bir perspektiften bakmak gerekirse, bağ kurmanın amacı ebeveynlerin çocuklarıyla ilgilenmeleri ve göz kulak olmalarını sağlamaktır. Bu muhtemelen bilimsel bir araştırma tarafından desteklenen bir sonuç değil fakat çocuğunuzla aranızda tam anlamıyla bir bağ olup olmadığını düşünüyorsanız, kendinize şunları sorun: Birkaç ay boyunca her gece bir başkasının çocuğunu beslemek, altını değiştirmek, rahatlatmak ve kusmuklarını temizlemek için birçok kez uyandınız mı? Bağ kurma bunların hepsini yapmanıza ve daha fazlasına sebep olur: Size daima bütün bu keyifsiz işlere değdiği hissini verecektir.
