Kızımızı kucağımıza alacağımız günün gelmesini sabırsızlıkla bekliyoruz.
SEDA SİNEM GÜVENLİ – SEKRETER
Eşimle ilişkimiz çocukluk aşkı ile başladı. Çocukluğumuzdan beri de beraberiz. Kim derdi ki çocukluk aşkımla gün gelecek, evleneceğim. Evet oldu ve biz evlendik. Seneler geçti biz birbirimize daha da çok bağlandık. Şu anda da mutlu bir evliliğimiz var. Evlendikten dört sene sonra çocuk sahibi olmanın zamanı geldi diye düşündük. Artık anne olmalıydım, Adet gecikmem olduğu zaman hemen anladım, hamileydim ama yine de test yapmam gerekiyordu. Hamilelik testi yapmam gerektiğini düşündüğüm bir akşam nöbetçi eczane bulduk ve evde testi uyguladık. Test çubuğundaki ikinci çizgi belli olarak çıktı.
Yanılmamıştım, hamileydim. Eşim test çubuklarının bazen yanılabileceğini söyleyince sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim. Bende ertesi gün hemen doktora gitmeye karar verdim. Ertesi gün oldu ve doktora gittim, doktorda hamile olduğumu öğrendim. Çok ama çok mutlu oldum. Hemen eşimi arayıp onunla buluştum ve ona güzel haberi verdim. Mutluluktan ne yapacağını şaşırdı. Şu anda 24 haftalık hamileyim. Kolay bir hamilelik geçiyorum. Çok büyük sıkıntılarım yok. Çok fazla kilo da almadım. Sadece ilk aylar kokulara karşı çok duyarlılığım oldu. Bu yüzden çok sık mide bulantısı yaşıyordum. Mesela, buz dolabını açamıyordum, içi inanılmaz kokuyor gibi geliyordu. Halbuki temizliyorlar ama bana kötü kokuyordu. Bir de süt…
Eşim bir gün kendine süt kaynattı, ben de yatak odasındaydım. Koku mutfaktan odaya geldi ve bana sütün kokusu inanılmaz kötü geldi, bu yüzden midem bulanmaya başladı. Bir de en çok aşerdiğim şey reçel oldu. Hatta gecenin bir yarısı eşimi uyandırıp incir reçeli almasını istediğim bile oldu. Canım eşim beni kırmadı ve gecenin bir yarısı ne yapıp edip reçeli buldu. Cinsiyet konusunda eşim ve ben kız bebeğe daha yakındık. Hamile kalmadan önce de arkadaşlarımın çocuklarına hediye bakmaya gittiğimde her zaman dikkatimi çeken kız elbiseleri, ayakkabıları aksesuarları olurdu. Sonuçta ilk çocuk… Erkek ya da kız olması fark etmez ama son dönemde ailede doğan yeğenler, kuzenler hep erkek olduğu için bizim içimizden kız geçiyordu. Her ne kadar içimden kızımın olacağını hissetsem de cinsiyetini öğrenmeye giderken eşim de ben de çok heyecanlıydık.
Kızımızın olacağını öğrendiğimizde çok sevindik. Ailemizle paylaştığımızda onlarda aileye bir kız bebek katılacağı için çok sevindiler, isim konusunda çok araştırdık ama ben bırtürlü karar veremedim ve sonunda isim konusunu babasına bıraktım, ismini babası seçti; Ecrin. Bebeğime ilk aldığım şey ise, minicik pembe patikler oldu. Zaten çok az eşya aldım çünkü ailemden, arkadaşlarımdan çok fazla hediye geldi. Dördüncü aydan itibaren doktorumun verdiği hamile vitaminini içmeye başladım ve kendimi acayip zinde hissettim. Sabahın yedisinde çok enerjik bir şekilde şirkete gidiyordum, iş yerinde de inanılmaz güzel yemekler çıkıyor. O nedenle çok şanslıydım.
Hamilelik boyunca çalışma hayatım hep devam etti. Belli bir süre sonra doğum iznine ayrılmayı planlıyorum. Ayaklarım biraz şişmeye başladı. Onun dışında çalışırken büyük bir sıkıntı yaşamadım. Fiziksel olarak çok hareket ettiğim bir işte çalışmıyorum zaten, iş yerinde yoğunduk, zaman çabuk geçti, bu da bana iyi geldi. Evde otursam, bu dönem belki dahazor geçerdi, illa normal doğuracağım diye bebeğimi riske atmak da istemem. Bebek kanala çabuk girer ve her şey normal seyrederse normal doğum yapacağım, Doktorumun kararına güveniyorum, izne çıktıktan sonra küçük eksiklerimizi tamamlamayı düşünüyoruz. Hem o zaman kendime daha çok zaman ayırabileceğim.
Ecrin bir yaşına gelene kadar süt izinlerini toplu kullanma hakkı beni biraz rahatlatıyor, işe başladıktan sonra her cuma süt iznimi kullanmayı düşünüyorum. Dört gün işe gideceğim. 0 yüzden bebeğime zaman ayırmak konusu beni fazla endişelendirmiyor. Zaten gözüm arkada kalmayacak; iki anneme de çok güveniyorum. Anne çocuk ilişkisi bence bu devirde biraz daha arkadaşça olmalı. Bizim ailelerimiz bunu çok güzel bir şekilde başarmışlar.
Kızımızı kucağımıza alacağımız günün gelmesini sabırsızlıkla bekliyoruz.
