Son Süper Model

Gisele Bündchen, Brezilya’nın güneyinde küçücük bir kasabada moda dergilerinin kapağını bile kaldırmamışken, dünya Kate Moss’u konuşuyordu. Cindy Crawford, Claudia Schiffer, Linda Evangelista gibi divaların arasından sıyrılan bu sıska İngilizin melankolik yüzü ortalığı toz duman etmişti. 13 yaşında neredeyse 1.80 boyunda, kaslı bacakları, altın rengi saçları, ışıl ışıl cildiyle sürekli konuşan, kahkaha atan, koca burunlu çilli Gisele 1990’ların ‘heroin chic’ trendinin yanına bile yaklaşamazdı. Jamie King ve Kate Moss gibi modeller dudaklarının arasında gamsızca asılı kalmış sigaraları, küçük memeleri, kaburgaları ve sabah bir otel odasının kusmuklu halısında biten partileriyle moda endüstrisini burunlarına çekiyordu.

Gisele, 14 yaşında epey klişe bir ‘keşfedilme’ hikâyesiyle Sao Paulo’nun kaotik sokaklarına kuş gibi bırakılıverdiğinde, kötü kız olmak geçer akçeydi. Kendinden büyük altı modelle küçük bir eve yerleştirildi. Kızlar sabahlara kadar evde parti verirken, o gece 10’da kulaklarını yastığıyla kapatıp uyumaya çalışıyordu. Birkaç dandik katalog çekiminden başka doğru düzgün iş kapabilmiş de değildi. Ya burnu çok büyüktü, ya memeleri. Her şeye rağmen gözlerinde o dönem kimsede olmayan bir ışık vardı. Hep plajlarda sere serpe uzanmanın neşesini, güneşi, masmavi dalgaları hatırlatan ferah bir tavırla süzülüyordu.

Podyuma çıkıp, bugün alametifarikasına dönüşecek o büyük adımları yerleri dövermişçesine attığında moda dünyasının taşları yerinden oynadı.