Jane Birkin’in Arabesque’i, trend vaziyetleridir, kaçırmayalım deyip arabeskli yapıtlar sunanlar için tam zamanında piyasada.
Bu arada Birkin, albümde çalan Fas-Cezayir müzisyen tayfasıyla birlikte yazın İstanbul’a geliyor.
Arabesque’i bekleye bekleye bir hal olmuştuk ki Jane Birkin, yeni yılın ilk günlerinde 2003’ün en güzel armağanı olarak çıkıp geldi. Elbette yine 1991’de ölen eski kocası Serge Gainsbourg’la beraber. Fransız Gainsbourg ve İngiliz Birkin, Paris’te 68 sonrası kuşağın kuşkusuz en gözde çiftlerindendi. Underground camianın bu biricik ikilisi, ayrılsalar da Birkin CD’leri hep Gainsbourg şarkılarıyla doluydu. Gainsbourg, büyük aşkı için yazdı ve o da söyledi. Birkin, 1983’te yüce âşığı yönetmen Jacques Doillon için terk etse de Gainsbourg’un yeri hep başka oldu. Gerçi terk edilmek Gainsbourg’a, terk etmek de Birkin’e yakışıyor. Öyle ya, belki de Gainsbourg terk edilmeseydi, `Baby Alone in Babylon’u yazmazdı. Jane Birkin de söyleyemezdi bu durumda. Gainsbourg’un 1991’de ölmeden önce yaptığı son albüm `Amours des Feihles’ de yine Birkin’e adanmıştı.
Bu durumda sinema çalışmaları ve albümleriyle esasen var olan Birkin’i, `Jane Birkin’ yapan biraz da eski kocası oldu diyebiliriz. Bir Jane Birkin fikri olan Arabesque’e geri dönersek; 56 yaşındaki Birkin’in artık kendi kanatlarıyla uçtuğunu görebiliriz. Evet belki yine Gainsbourg şarkıları söylüyor ama inanın bu, bugüne kadar yaptığı en iyi Gainsbourg yorumları. Arabesk haller, cool âşık Gainsbourg’a hayli yakışmış. Daralmış, yaşlanmış ve sıkılmış zamanlarında yazdığı `Et Quand Bien Meme’, `Arabesque’in en iyi parçalarından. İyiliği, büyük ihtimal Birkin’in artık `alışmakla-alışmamak, takmakla-takmamak’ arasında kalmış eski aşkını artık daha iyi anlamasından.
Açılış parçası `Elisa’dan, `Baby Alone in Babylon’a görünen bu. Birkin’in sesinde şimdi her şey daha fazla oturmuş, anlaşılmış, hissedilmiş, yaşanmış… Emeği geçen müzisyenler; Cezayirli kemancı Djamel Benyettes, piyanist Fred Maggi, udi Amel Riahiel Mansoui ve darbukacı Aziz Boularoug’a gelirsek. `Arabesque’i öyle bir çalmışlar ki sanki herkes yıllardır birbirleriyle çalıyor, herkes Gainsbourg ruhunu yalamış yutmuş. Sade sade, uyum içinde takılıyorlar. Arapça şarkılarıyla Moumenida’yı da atlamayalım. Albümdeki Birkin-Moumenida düeti `L´amour De Moi’yi dinleyince ne demek istediğimiz anlaşılır.
