Fotoğraf çekmeyi öğrenmenin ilk adımı, güzel görüntülerin ulaşılmaz yerlerde değil, hemen yanı başımızda olduğunu bilmek.
Uzak coğrafyalar, dünyanın farklı ülkeleri ve kültürleri, sualtı, vahşi doğa, bulutlarla kaplı zirveler… Birçok okuyucu, her ay Atlas’a gönderdikleri mektup ve e-posta mesajlarında, dergide yayımlanan ve kendileri için erişilmez görünen fotoğrafların nasıl çekildiğini sorar. Oysa fotoğraf pek çoğumuzun fark edemediği kadar yakınımızdadır. Fotoğraf çekmek için seyahat etmeyi ya da özel günleri bekleriz. Çekilen fotoğrafların amacı ise, gezilen yerleri ve anıları belgelemek, diğer insanlarla paylaşmak ve kalıcı kılmaktır.
Her şeyin fotoğrafı çekilir
İşte fotoğrafın bize tanıdığı şans da budur: İstediğimiz görüntüyü kaydedebilmek! Hayatın, kendimize yakın bulduğumuz karelerini çekip almak, ölümsüzleştirmek… Fotoğrafı mutlaka özel günlere ve seyahatlerimize sıkıştırmak zorunda değiliz. Arka bahçeki çiçekler, semt pazarı, okul yolumuz, yakın çevremizdeki tarihi bir mekân, tanıdığımız insanlar ve hatta günlük yaşamda kullanığımız eşyalar birer fotoğraftır. Çevremizde bize ilginç gelen her şey ama her şey, fotoğrafa konu olabilir. Dünyaya vizörden, (fotoğraf makinesinin arkasındaki küçük pencere) bakmak, daha önce fark etmediğimiz pek çok ayrıntıyı görmemizi sağlar.
Dünyaya kendi gözüyle bakmak
Her insan, farklı bir göze sahiptir. Bu anlamda, fotoğraflar kişisel dünyamızın dışa vurumudur. Bir müzik parçası bestelemek ya da resim yapmak gibi, çektiğimiz fotoğraflarla kendimizi ifade edebiliriz. Gözlem alışkanlığımız gelişir ve dünyayı nasıl algıladığımız konusunda kendimize daha çok soru sormaya başlarız. Fotoğraf çekmek, elbette ki en basitinden de olsa bir donanım ve bazı temel bilgilerin öğrenilmesini gerektiriyor. Ancak bundan çok daha önemlisi, fotoğraf makinesinin arkasındaki göz ve bu gözün değişik görüntüler yakalama ve kendini ifade etme konusunda ne kadar istekli olduğu.
